Շատերի կողմից քննարկման առարկա են դարձել Ռուսաստանի արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովի խոսքերը․ «2020-ին հնարավորություն կար ավելի շուտ հասնել կրակի դադարեցմանը, բայց ես դա թողնում եմ պատմաբաններին»։ Ոմանք իրավացիորեն համարում են, որ այդ խոսքերից հետո Հայաստանը պետք է պայթեր՝ հեռացնելով պարտության պատասխանատու իշխանությանը։

Նկատե՞լ եք, որ աշխարհով մեկ քաղաքականությունը, բնականաբար, նաև իշխանությունների գերակշռող մասը «սեռափոխվել» է ,և կարծես գնալով հաղթանակում է տրանսքաղաքականությունը, քաղաքական տրանսգենդերիզմը:

Թուրքիայում ընտրությունները կարող են շատ անակնկալ ձևով ավարտվել։

Առաջիկա օրերին մեծ բախման մասին հիմնականում գրում են. *ազերպրոպը, *Իսլամական հեղափոխության պաշտպանների կորպուսին պատկանող տելեգրամյան ալիքները. Ընդ որում երկուսն էլ գրում են ռուսերեն լեզվով՝ քաջ գիտակցելով, որ դա լայն տարածում կստանա Հայաստանում:

Քայլիստ Վիգենը, ով նախկինում Տեր-Պետրոսայնի մոտ ռամկավար էր աշխատում հայտարարել է, թե «ժողովուրդը որոշել է, որ Փաշինյանը պիտի բանակցի»... Նախ, «ժողովուրդ» ասելով ի՞նչ է հասկանում սույն արարածը: Վիգե՛ն, քայլիստներիդ ձայն է տվել ընդհանուր ընտրողների ընդամենը 25 տոկոսը և քո նմանն իրավունք չունի խոսելու «ժողովրդի» անունից:

Նիկոլ Փաշինյանը 4 ու կես ժամանոց ասուլիս տվեց։ Հետո եղավ ՀՀ արտաքին գործերի նախարարության հայտարարությունը։

Կառավարական ոհմակին ուղղված ակնհայտորեն սարքած հարցերի շարանի մեջ Արարատ Միրզոյանին բաժին էր հասել միանգամից 4 թխած հարց: Միամտաբար կարելի էր կարծել, որ այդ հարցերի սրությունը, բովանդակությունը, խորությունը «տեղին» էին, էլ չասեմ, այսպես կոչված նախարարի նախապես սարքած հարցերի վերաբերյալ պատասխանների փայլը, հմայքը, ուժգնությունը բարձր մակարկակի էին և երկրի համար կարևոր, այնինչ Արարատն ԱԺ-ում ծուռ տված փոխանցումներով հա փուստ էր տալիս։

Հատված «Հայ բեմի թագուհին. Վարդուհի Վարդերեսյան» գրքից

Երբ դու չես զբաղվում քաղաքականությամբ, քաղաքականությունը զբաղվում է քեզնով: Դու չես զբաղվում, աջդ քաշել մի անկյունում ծվարել ես, քթիդ տակ փնթփնթում ես ու դժգոհ ես, իսկ իրենք քանդում են` թատրոն, համալսարան, եկեղեցի, խաչերն են քանդում, հետո կպահանջեն աղոթքը դարձնել նամազ, թուրքիայից փոքրիկ «կովրիկներ» կբերեն (բիզնեսը կզարգանա), կասեն՝ ծնկի՛ր, կասեն՝ ալլահը վկա, ծնկի՛ր ու գլուխդ խփի՛ր հողին:

Երկիրը դարձրին թատրոն, ու հիմա թատրոնում թատրոն են փակում: Բայց ինձ ավելի շատ մտահոգում է թատրոնի անունը` գոյ-գոյություն-լինելություն: Ահա թե մեր ինչն են փակում փթիրները: